Een groep circusartiesten wordt midden in de nacht ontvoerd. Als ze weer bijkomen blijken ze zich in een groot pakhuis te bevinden dat onder leiding staat van een aantal aristocratische figuren. Zij spelen het spel 31, waarbij de gevangenen twaalf uur lang moeten overleven terwijl ze opgejaagd worden door diverse moordenaars die 'Heads' worden genoemd. Per ronde van het spel worden de moordenaars bloeddorstiger en moordlustiger, waardoor er vele slachtoffers vallen.

De zesde speelfilm van Rob Zombie alweer, met opnieuw zijn vrouw Sheri Moon in de hoofdrol. Wie al eerder werk van Zombie heeft gezien weet wat ie ongeveer kan verwachten. Dat is in 31 ook het geval, waarbij horror, een macabere setting en freaky figuren de boventoon voeren. Toch slaagt de beste man er wederom niet in om een memorabele film neer te zetten.

31 is vooral heel erg generiek in zijn poging om uniek te zijn. Vorm gaat boven inhoud, vermeende coolheid gaat boven de karakters, en setting gaat boven het verhaal. Op al deze punten waarop 31 dus punten probeert te scoren, lukt dat niet. De poging om hip en vernieuwend te zijn werkt vooral vervelend. Bovendien had ik het idee naar een film te kijken die ik, in diverse varianten, eigenlijk al heel veel eerder had gezien. Wat nog niet eens genoemd is zijn de vreselijke beeldeffecten, met knipperlichten en wegdraaiende camera's, waardoor de echte gore nooit goed in beeld komt. Rob Zombie moet het echt over een andere boeg gaan gooien, want het aantal teleurstellingen begint langzaam aan wel erg groot te worden.