Een horrorfilm die in 2004 op de zesde plaats eindigde bij de verkiezing van de beste Britse films uit de geschiedenis (The Third Man eindigde op de eerste plaats). Of de film werkelijk tot het allerbeste hoort wat de Britse cinema te bieden heeft, waag ik te betwijfelen, maar hij telt in elk geval één klassieke scène, die misschien niet zo griezelig is, maar des te erotischer. Na het zien van de vruchtbaarheidsdans uitgevoerd door de Zweedse actrice Britt Ekland, begrijpt U waarom beroemdheden als de acteur Peter Sellers en de zanger Rod Stewart zich om haar verdrongen.
Een politieman, sergeant Howe, wordt naar een eiland voor de Britse kust gezonden om de vermissing van een 13-jarig meisje te onderzoeken. Tot zijn verbazing, vertellen de eilandbewoners dat het meisje een verzinsel is. Howe vertrouwt de zaak niet en ontdekt dat de eilandbewoners het christendom hebben afgezworen en zich hebben bekeerd tot de oude Keltische natuurgodsdiensten: in hun liederen bezingen ze de sekssualiteit en ze vereren een boom in de vorm van een phallus. Howe is zelf een puriteinse christen die nog nooit het bed met een vrouw heeft gedeeld en gruwt van de praktijken die hij te zien krijgt, zeker als bij hem het vermoeden rijst dat het verdwenen meisje is uitverkoren om te figureren in een gruwelijk heidens ritueel ...
The Wicker Man is kunstzinniger dan de meeste horrorfilms; liefhebbers van Dracula en Frankenstein zullen wellicht worden teleurgesteld, maar de fotografie is prachtig en de atmosfeer beklemmend. De sterke accenten (die overigens niet zo moeilijk te volgen zijn) dragen bij tot de sfeer van afzondering en authenticiteit. Echt griezelig is de film echter pas tijdens het slot, dat voorziet in een werkelijk duizelingwekkende plotwending. The titel is ontleend aan een passage uit De Bello Gallico van Julius Caesar, waarin een ritueel wordt beschreven waarin Keltische stammen een brandoffer brengen. De betekenis van het door Caesar beschreven ritueel wijkt echter sterk af van wat hier wordt getoond.
