Een schat ter waarde van $6 miljoen ligt bij de oase Duar el Sur. Er is slechts een probleempje: Bloeddorstige Nazi zombies houden er de wacht...

Er zijn nogal wat films over ondode Nazi's gemaakt. Meer dan je zou vermoeden, althans. En dan heb ik het niet enkel over recentelijke producties als Outpost en Dead Snow. Zo bekeek ik een dag geleden het armetierige Shock Waves, over een zombie SS divisie, en was ik benieuwd hoe deze film van Jesus Franco zich daarmee liet vergelijken. Mijn conclusie is dat Oasis of the Zombies, de internationale titel van de prent, stukken beter te doen is dan Shock Waves.

Er goed kun je deze film niet noemen, maar er wordt genoeg aardigs geboden om je niet te pletter te vervelen. De Nazi zombies zelf komen niet heel erg goed uit de verf, maar ze houden zich aan hun dieet: Mensenvlees. Heel smerig wordt het wat dat aangaat niet, daar was waarschijnlijk geen budget voor, doch het voldoet.

Een typische Jesus Franco film is dit niet. Eigenlijk verraden enkel de frequente, volstrekt misplaatse zooms dat hij in de regiestoel zit. Het sleazegehalte is ook wat aan de lage kant, al komen er (gelukkig) wel wat tieten in beeld.

De film heeft ook wat enerverende actie in huis, al is dit rechtstreeks genkipt en geplakt uit Alfredo Rizzo's oorlogsfilm Il giardino del diavolo. Edoch, wie maalt daarom? De hoes rept van een 'Zombieklassiker von Jess Franco', maar dat is veel te veel van het goede. Niettemin betreft het hier zeer zeker niet de slechtste der Nazi zombiefilms. Voor wat het waard is.