Platoon

Ik kan mij nog de discussie herinneren die ontstond rondom platoon toen deze film uitkwam. Men was verbijsterd door het gruwelijke geweld in de film. Dit kon en mocht niet vond men. Maar toen kwamen Vietnam-veteranen aan het woord die zeiden `Maar zo ging het, toendertijd!`. Het is een film ter ere van deze veteranen, die in het oerwoud geplaagd werden door elkaar, insekten, moedeloosheid, regen, voetaandoeningen, machteloosheid en daarnaast de Vietcong.

Bob Barnes is een rijkeluis zoontje die net in Vietnam is aangekomen. Na de eerste week vraagt hij zich al af waarom hij in godsnaam daarvoor koos. De jungle maakt hem ziek, de band met zijn collega´s is slecht en er is geen moraal in de groep. Als hij ´s avonds de wacht houdt, komen Vietcong langs. De groep verdenkt hem ervan in slaap te zijn gevallen.

In zijn team zitten aparte figuren. Er is het bleekscheetje die eindelijk macht voelt met zijn geweertje, de schijterik, de gemoedelijke breedlachende neger. Er zijn twee aanvoerders. Ze zien er allebei eng uit. De ene is gewoon lelijk, de ander ook maar heeft daarnaast enge littekens in heel zijn gezicht. Er breekt al gauw een demoraliserende machtsstrijd tussen deze twee heren uit.

Ze gaan kansloos een klein dorpje platbranden en wat burgers vermoorden. Bob verafschuwt het gebeuren maar wordt meegesleept in het moment: hij laat een Vietnamees dansen door naar de voeten te schieten. Deze wordt later gruwelijk vermoord met geweerskolf door de bleekscheet. Ze krijgen te maken met hinderlagen en boobytraps. De aanvoerder met littekens schiet de andere aanvoerder stiekem dood, maar Bob Barnes vermoed het. Aan het eind breekt een groot gevecht uit waar het overgrote deel van het platoon dood gaat. De aanvoerder overleeft het ternauwernood. Bob schiet hem dood om alle onrecht te vergelden. Voor Bob is de oorlog nu over, als hij wegvliegt in de helikopter realiseert hij zich dat hij voor altijd (mentaal) beschadigd zal zijn door de oorlog en dat het zijn missie is om de toekomstige generatie hiervan te behoeden.

Er wordt niet eervol omgesprongen met Amerika in deze film. Sowieso zijn de soldaten best wel lelijk qua uiterlijk. Geen heldentypes, met uitzondering van Bob. Daarnaast worden ze vrij gay afgeschilderd als ze als mannen onder elkaar aan het feesten zijn. Ze verrichten gruwelijke daden door onschuldige dorpjes aan te vallen. Een broederige band, zoals zo vaak wordt beweerd dat het ontstaat, ontbreekt volstrekt. Vandaar dat deze film een eerlijk beeld geeft van hoe de oorlog in het echt moet zijn geweest. Daarom vind ik het een absolute topper in het genre!

Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobers:
- Lawrence of Arabia (oorlog / drama : 8.5)
- Patton (oorlog / drama : 7.5)
- No Man`s Land (oorlog / drama : 7)
- Paths of Glory (oorlog / drama : 7)
- Cross of Iron (oorlog : 6.5)

Hoe beoordeelt Boobers categorie oorlog eigenlijk? 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10