I lunghi giorni dell`odio

Van de vijf spaghettiwesterns die ik afgelopen week heb gekeken, is This Man Can't Die kwalitatief gezien de beste. De originaliteitsprijs sleept deze film daarentegen niet in de wacht. Hiervoor komt het verhaal te bekend voor. Tevens is het zonneklaar waar componist Amedeo Tomassi de mosterd haalde voor de score, namelijk van Ennio Morricone. Tsja, als je dan jat, doe het dan van de meester. Het dient namelijk gezegd te worden: De muziek is behoorlijk goed. Dit geldt, voor spaghettiwestern-begrippen althans, tevens voor het acteerwerk, het camerawerk en de montage. Er zit bovendien genoeg actie en moreel verwerpelijk gedrag (moord, doodslag en verkrachtingen) in de film om niet te vervelen.

De plot is dus echter nogal afgezaagd met het oudste motief in the book, namelijk wraak, als rode draad. Guy Madison speelt de hoofdpersoon, een gast die undercover wapens smokkelende bendes oprolt. Na jaren afwezigheid gaat hij weer eens op huis aan, om te vernemen dat zijn ouders vermoord zijn en zijn jongste zus verkracht. Toevalligerwijze zijn de daders een groep bandieten die hij toch al moest opsporen...

Naast het feit dat deze plot tamelijk clichématig is, is het scenario niet al te doortimmerd. Erg veel zal ik hierover niet zeiken, maar dit feit zorgt er wel voor dat de film het slechts met een zesje moet doen. De genoemde louterende aspecten maken deze film nochthans zonder meer het bekijken waard.

Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Yahhrrrrm:
- Compañeros (western : 8.5)
- Django (western : 8)
- Se sei vivo spara (western / horror : 8)
- Giù la testa (western : 8)
- Il mio nome è Nessuno (western / humor : 7.5)

Hoe beoordeelt Yahhrrrrm categorie western eigenlijk? 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10