Undercover journalist (Moritz Bleibtreu) Tarek Fahd reageert op een oproep in de krant om, tegen betaling, mee te doen aan een experiment. Hiervoor wordt een afdeling van een ziekenhuis ter simulatie omgebouwd tot gevangenis. In deze context wordt hij samen met negentien andere mannen ingedeeld in twee groepen, namelijk die van cipiers en gevangenen. Onder constant toezicht van doktoren, middels camera's, loopt het experiment helemaal uit de hand. Tarek kan op meer rekenen dan een smeuïge reportage. De cipiers krijgen namelijk last van een power trip en hebben er plezier in de gevangen te vernederen. Als de doktoren wegens de escalaties de stekker uit het project dreigen te trekken, nemen de gevangenbewaarders het heft in eigen handen...
Redelijke film van cineast Oliver Hirschbiegel (o.a. Der Untergang). Dit komt vooral door het aardige concept, want de film is -zowel psychologisch als narratief- zo voorspelbaar als de pest. Maar goed, de Duitse degelijkheid straalt er vanaf, hetgeen een en ander vergoeilijkt. Een legitiem excuus voor het aanwezige romantische subplot is er wat mij betreft daarentegen ook hier niet. Dit heeft, behoudens opvulling, geen enkele toegevoegde waarde en weet enkel te irriteren. De prent is overigens gebaseerd op een vergelijkbaar gevangenisexperiment dat plaats had op Stanford University in 1971.
